Miejska Biblioteka Publiczna

w Dąbrowie Górniczej

Kalendarium

Historia

Powstanie biblioteki datuje się na rok 1916, jednak jej historia sięga wcześniejszych lat, w których nastąpił szereg wydarzeń prowadzących w efekcie do uznania wspomnianego roku za początek Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Hugona Kołłątaja w Dąbrowie Górniczej.

Niewątpliwie znaczącym dla rozwoju dąbrowskiej książnicy był rok 1905, który  przyniósł w Królestwie Polskim olbrzymią falę rewolucyjną. W jej następstwie, w 1906 r., władze carskie opublikowały nową konstytucję, zawierającą  zapis o swobodach obywatelskich.[1] Pozwolił on na powołanie na terenie Dąbrowy Górniczej oddziału warszawskiego Uniwersytetu dla Wszystkich. Wśród jego założycieli znaleźli się m.in. Ludwik Berbecki, Szymon Starkiewicz, Cecylia i Józef Kozłowscy oraz Adam Piwowar i Leon Nowak. Dzięki  szczególnym staraniom dwóch ostatnich z wymienionych osób, zorganizowano bibliotekę oraz czytelnię czasopism.[2]  Rozpoczęcie funkcjonowania tej biblioteki uznaje się za początek działalności MBP w Dąbrowie Górniczej.[3]

Po odzyskaniu niepodległości przekształcono ją w Bibliotekę im. H. Kołłątaja.  Księgozbiór gromadzony był stopniowo, wielu światłych dąbrowian ofiarowywało dla biblioteki swoje zbiory, inicjowano także składki pieniężne wśród robotników. W 1908 r. Rosja ponownie zaostrzyła represje wobec kultury polskiej. Zamknięto wszystkie oddziały Uniwersytetu dla Wszystkich. Zbiory dąbrowskiej biblioteki przekazano najpierw Towarzystwu Kultury Polskiej, a następnie oddano w depozyt Cecylii Kozłowskiej, która z czasem wystąpiła o pozwolenie na prowadzenie prywatnej wypożyczalni. Zgodę otrzymała w 1909 r.[4] Dzięki temu zabiegowi oddane jej w depozyt książki uniknęły konfiskaty i zniszczenia przez zaborców. Aż do wybuchu I wojny światowej wypożyczalnia działała pod nazwą Biblioteka dla Wszystkich C. Kozłowskiej. W 1910 r. biblioteka liczyła 2 197 woluminów, rocznie udostępniano ich około 9 tysięcy.

W trakcie działań wojennych prowadzonych podczas I wojny światowej, miasto dostało się pod okupację austriacką. Austriacy byli dość liberalni,  co  z sukcesem wykorzystali dąbrowscy działacze oświatowi, którzy przedstawili okupantowi przygotowany w 1915 r. statut Towarzystwa Biblioteki dla wszystkich im. Hugona Kołłątaja w Dąbrowie Górniczej. Niedługo potem księgozbiór został aktem notarialnym przekazany Towarzystwu. Po odzyskaniu niepodległości Towarzystwo wystąpiło do niepodległych władz Polski o oficjalną rejestrację biblioteki. W 1920 r. Starostwo powiatowe w Będzinie udzieliło Towarzystwu biblioteki dla wszystkich im. Hugona Kołłątaja koncesji na prowadzenie biblioteki, prosząc o podanie składu zarządu Towarzystwa. Funkcję kierownika placówki pełniła w tym czasie Cecylia Kozłowska, a księgozbiór liczył  3 097 woluminów. W wyniku zabiegów  Towarzystwo zostało zalegalizowane i wpisane do rejestru Urzędu Wojewódzkiego w Kielcach.[1]  W latach 20 XX w. sytuacja finansowa biblioteki była trudna, choć jak wynika ze wzmianek w prasie nie brakowało chętnych, którzy się tu spotykali, m.in. ze względu na prowadzoną działalność odczytową.[2]

Niedługo przed wybuchem II wojny światowej zbiory biblioteki obejmowały 6 922 wol.[3].             W  1940 r. władze okupacyjne zarządziły całkowitą likwidację biblioteki. W celu uratowania jak największej części zbiorów, przekazano je na przetrzymanie zaufanym czytelnikom. Ta część zbiorów utworzyła tzw. krążącą bibliotekę. Akcję tę zorganizowała ówczesna kierowniczka biblioteki Krystyna Krajewska.  Inną część księgozbioru zdeponowano w budynku magistratu. Mimo tych zabiegów, w czasie wojny okupanci zniszczyli 30 tys. książek.[4]

Wraz z końcem wojny, dnia 22 grudnia 1945 r. nastąpiło oficjalne otwarcie biblioteki w wolnym kraju. Tuż po wznowieniu działalności placówka posiadała 688 tomów, ale już po roku stan inwentarza wskazywał na 3 110 tomów, a na koniec 1948 r. liczba ta wzrosła do 3 573 wol. [5]

Lata powojenne to dalszy rozwój biblioteki, przejawiający się nie tylko w powstawanie sieci bibliotecznej, ale także polegający na podejmowaniu nowych aktywności i wyzwań, nierzadko innowacyjnych i inspirujących  dla innych bibliotek.

W 1955 r. przystąpiono do tworzenia sieci bibliotecznej, w celu zaspokojenia potrzeb czytelniczych w odległych terenach miasta.[1]

Istotnym dla biblioteki wydarzeniem, było rozpoczęcie działalności w monumentalnym Pałacu Kultury Zagłębia.

Książnica stale wzbogacała swoje zbiory czy to poprzez zakupy, czy to poprzez pozyskiwanie zbiorów od ofiarodawców. Wśród tych ostatnich w dąbrowskiej bibliotece znalazły się zbiory z kolekcji rodzin: Bocianowskich, Machoniów, Leona Nowaka, Lewickich, Ciuków, czy Edwarda Potępy.

W 1961 roku z okazji 55-lecia MBP Andrzej Wojtala (dąbrowski artysta plastyk) zaprojektował  ekslibris MBP. [2]

Kolejna szansa na rozwój nastąpiła po roku 1989. W 1990 r. nowa ustawa o samorządzie terytorialnym, powierzyła zadania w dziedzinie kultury samorządom lokalnym, to zmieniło sytuację bibliotek w Polsce, odtąd to rady miejskie poprzez zarząd miasta decydują o placówkach kultury.  

Lata 90-te to także początek wielu zmian i w strukturach organizacyjnych biblioteki, i w coraz to nowych formach działalności, ich przykładem mogą być spotkania w ramach Kawiarni Literackiej, wydawanie autorskiego czasopisma bibliotecznego pn. „Raptularz Kulturalny”, powstawanie nowych działów, zajęcia muzykoterapii etc. Lata 90-te to także czas automatyzacji procesów bibliotecznych dąbrowskiej książnicy. W tych latach w ramach zmian w strukturach biblioteki powstał  Dział Książki Dawnej, w zbiorach którego znalazł się cenny księgozbiór Józefa Brodowicza (1790-1885), drukarza i rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego[3].

Trudno nie wspomnieć o innej bardzo znaczącej zmianie w dziejach dąbrowskiej biblioteki, którą były przenosiny do nowego budynku biblioteki, stwarzającego zupełnie nowe możliwości działalności, jeszcze pełniejszej i kreatywnej. Niezwykle istotne  było umieszczenie w jednym budynku agend Biblioteki Głównej (dotychczas zlokalizowanych w Pałacu Kultury Zagłębia oraz w lokalu przy ul. Reymonta) jak również Dyrekcji. Adaptacja budynku byłego Urzędu Miejskiego na potrzeby Miejskiej Biblioteki Publicznej została w roku 2006 ukończona, a sam obiekt przekazany instytucji do użytkowania. Obiekt usytuowany w centrum miasta pozbawiony jest barier architektonicznych (zespół wind i podjazdów umożliwia dostęp do zasobów i usług bibliotecznych osobom o ograniczonych możliwościach poruszania się). W zasadniczej części budynek jest klimatyzowany, co korzystnie wpływa na mikroklimat zarówno w odniesieniu do zgromadzonych zbiorów, jak i warunków użytkowania i pracy.

Dziś MBP w Dąbrowie Górniczej stanowi Biblioteka Główna i 17 placówek bibliotecznych rozmieszczonych w różnych dzielnicach miasta, zaś zbiory to 506 450 materiałów bibliotecznych (w tym: książek, czasopism, dokumentów elektronicznych, druków muzycznych, kartografii, 21 starodruków  etc.)

Trudno wyobrazić sobie, że na mapie kulturalnej miasta mogłoby zabraknąć Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Hugona Kołłątaja. W dziejach książnicy zarówno, w czasach  tych lepszych, jak i podczas trudnych zawirowań, biblioteka zawsze stała i będzie stać na straży rozwoju i promocji czytelnictwa oraz kultury w Dąbrowie Górniczej.

Rok 2006, to w dziejach dąbrowskiej książnicy rok bardzo istotny.  Następują strategiczne zmiany lokalowe, zostaje zakończona adaptacja budynku byłego Urzędu Miejskiego przy ul. Kościuszki 25 na potrzeby biblioteki i obiekt zostaje przekazany instytucji do użytkowania. Odtąd w nowym budynku funkcjonuje Biblioteka Główna oraz dyrekcja MBP. W kolejnym roku startuje Dyskusyjny Klub Książki, który na stałe zagości w ofercie MBP. Z kolei w 2008 r. z okazji 102 lecia powstania MBP, dąbrowska książnica organizuje przedsięwzięcie kulturalne „Biblioteka na 102”. W następnym roku MBP zostaje wydawcą „Przeglądu Dąbrowskiego” oraz  publikacji dla dzieci „Wróżka i mag”. Rok 2010 to czas wdrożenia w Bibliotece Głównej i filiach systemu bibliotecznego Mateusz. W tym samym roku w Bibliotece Głównej odbywa się Festiwal Moli Książkowych, przedsięwzięcie zorganizowane  głównie z myślą o bibliotekarzach, a poświęcone problematyce upowszechniania czytelnictwa wśród dzieci i młodzieży.  W 2011 bibliotekę wizytuje  Anna  Komorowska,  żona prezydenta RP Bronisława Komorowskiego. Kolejne dwa lata to realizacja pierwszej edycji ogólnopolskiej akcji promującej czytelnictwo Narodowe Czytanie, zainaugurowanej przez prezydenta  Bronisława  Komorowskiego, a także współorganizacja wraz z innymi miejskimi instytucjami kultury,  przy udziale Urzędu Miejskiego, pierwszego Dąbrowskiego Festiwalu Kulturalnego „ZagłębieWood”. Całoroczna kampania popularyzująca czytelnictwo pn. „Zaczytana Dąbrowa”  w ramach której zorganizowano  m.in. Festiwal Komiksu, Jarmark Bajek i Baśni, Robinsonadę oraz Festiwal Fantastyki,  zostanie zrealizowana w 2015 r. W tym samym czasie następuje  uruchomienie „Laboratorium wyobraźni”, pracowni edukacyjnej powstałej przy udziale środków pozyskanych z Fundacji Rozwoju Społeczeństwa Informacyjnego, w ramach projektu Strefy Innowacji. W 2016 roku MBP przystępuje do projektu Academika tj. cyfrowej wypożyczalni międzybibliotecznej będącej innowacyjnym narzędziem pozwalającym na udostępnienie w bibliotekach naukowych i publicznych na terenie całego kraju kilkuset tysięcy publikacji naukowych. Dzięki systemowi elektronicznych wypożyczeń międzybibliotecznych użytkownicy bibliotek mają możliwość natychmiastowego dostępu do współczesnych publikacji ze wszystkich dziedzin wiedzy z poszanowaniem zapisów prawa autorskiego. Kolejne dwa lata to czas organizacji, we współpracy ze Stowarzyszeniem Bibliotekarzy Polskich,  „Biblioteki na plaży”, działań polegających na zorganizowaniu różnorodnych wydarzeń kulturalnych i edukacyjnych na plaży przy Pogorii III, to także czas realizacji projektu „Popularni czytają” dofinansowanego z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Znaczącym dla biblioteki w Dąbrowie Górniczej staje się rok 2018, w którym to ma miejsce otwarcie zmodernizowanej filii nr 8 w Strzemieszycach Wielkich.  Po gruntownym remoncie obiektu, MBP pozyskuje atrakcyjną  placówkę,  która do dziś pełni funkcję nie tylko biblioteki, ale także centrum kultury dla mieszkańców dzielnicy. Nowa siedziba filii staje się wyjątkową przestrzenią dla społeczności lokalnej oraz stowarzyszeń, które chętnie w tym miejscu realizują swoje projekty.

 

 

W latach pandemii, czasu okresowego zamknięcia bibliotek, dąbrowska książnica stara się utrzymać stały kontakt ze swoimi czytelnikami, realizując misję promocji czytelnictwa poprzez działalność on-line m.in.:  „Bibliotekarze polecają”, „Biblioteka czyta dzieciom”, „Dozwolone od lat 18”,” „Piosenka kryzysowa, „ Liga wiedzy literackiej”, „Literackie bingo,” „Noc z Andersenem”, „ Hugon w podróży”, „ Opowieści Mateusza, co  z domu się nie rusza.” W 2022 zostaje  uruchomiony nowy działu  Biblioteki Głównej – Czytelnia Regionalna.

Wykorzystana bibliografia 

Malicki B.: 55 lat w służbie oświaty : 1906-1961. Dąbrowa Górnicza : Miejska Biblioteka Publiczna im. Hugona Kołłątaja, 1963.

Starościak W.: Miejska Biblioteka Publiczna w Dąbrowie Górniczej : 1906-2001 : zarys dziejów. Dąbrowa Górnicza : Miejska Biblioteka Publiczna im. Hugona Kołłątaja, 2001. ISBN 83-87110-12-4.

Dąbrowa Górnicza : zarys rozwoju miasta : praca zbiorowa. Pod red. Wacława Długoborskiego. Katowice : Wydawnictwo “Śląsk”, 1976.

Dąbrowa Górnicza : monografia. T. 3, Dzieje miasta. Cz. 1. Red. Arkadiusz Rybak, Andrzej J. Wójcik, Zygmunt Woźniczka. Dąbrowa Górnicza : Muzeum Miejskie “Sztygarka”, 2016.  ISBN 978-83-60116-09-8.

100 lat Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Hugona Kołłątaja w Dąbrowie Górniczej. Oprac. Arkadiusz Rybak. Dąbrowa Górnicza : Miejska Biblioteka Publiczna im. Hugona Kołłątaja : Towarzystwo Przyjaciół Dąbrowy Górniczej, 2005. ISBN 83-87110-13-2.

“90 lat w służbie Oświaty i Kultury” : 1906-1996. Zespół red. Krystyna Kozdroń, Dorota Szatan. Dąbrowa Górnicza : Miejska Biblioteka Publiczna im. Hugona Kołłątaja. Kawiarnia Literacka, 1996. ISBN 83-905604-7-X.

Skip to content